Παγιδευμένος στον ιστό της σκέψης του εχθρούΠώς ένας αντίπαλος της αυτοκαταστροφικής φιλοσοφίας του περιορισμού μπλέκεται τόσο πολύ στο δίκτυο σκέψης του εχθρού, ώστε να επιχειρηματολογεί σαν φονταμενταλιστής του περιορισμού.Πώς πιάνει μια αράχνη μια μύγα; Η αράχνη υφαίνει έναν ιστό και αν η μύγα πετάξει μέσα σε αυτόν τον ιστό, χάνεται. Σε αυτή την περίπτωση, ο περιορισμός, η αυτοκαταστροφική φιλοσοφία που θεμελιώθηκε στο βιβλίο "Τα όρια της ανάπτυξης", είναι η αράχνη και ένας δηλωμένος εχθρός αυτής της αυτοκαταστροφικής φιλοσοφίας είναι η μύγα. Το τελευταίο μου ενημερωτικό δελτίο αφορούσε το κόστος: Εισαγωγές ενέργειας και εγχώρια δημιουργία αξίας. Επίτηδες ούτε μια λέξη για το περιβάλλον και το κλίμα. Μετά τις καταστροφικές πολιτικές των Γερμανών Πρασίνων στο όνομα του περιβάλλοντος και του κλίματος, το θέμα αυτό έχει αρνητική χροιά για πολλούς. Ευτυχώς, όταν πρόκειται για ηλεκτρικά αυτοκίνητα ή κινητήρες εσωτερικής καύσης, μπορείτε να απαλλαγείτε εντελώς από το περιβάλλον και το κλίμα και να επιχειρηματολογήσετε αποκλειστικά με βάση το πλεονέκτημα του κόστους, όπως έδειξα στο τελευταίο μου ενημερωτικό δελτίο. Προς μεγάλη μου έκπληξη, έλαβα στη συνέχεια ένα e-mail από έναν αναγνώστη αυτού του ενημερωτικού δελτίου, ο οποίος απέρριψε εντελώς το θέμα του κόστους-οφέλους και επιχειρηματολόγησε μόνο με τα επιχειρήματα του περιορισμού. Όχι, αυτό το e-mail δεν ήταν από έναν πράσινο φονταμενταλιστή, αλλά από την αντίθετη πλευρά.
Υπάρχουν αμέτρητες αριθμομηχανές αποτυπωμάτων που έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Να προσποιούνται ότι δεν υπάρχει λύση. Η παραγωγή νέων αγαθών μπορεί πάντα να πραγματοποιηθεί μόνο με σημαντικές εκπομπές CO2. Έχω ήδη γράψει αρκετές φορές για αυτή την ύπουλη προσέγγιση, εδώ είναι οι 2 πιο σημαντικές:
Επιστολή αναγνώστη: Η εξοικονόμηση εκπομπών από τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ειδικότερα είναι ένας γαλαντόμος υπολογισμός. Είχαμε τέτοιες συζητήσεις πριν από 20 χρόνια για το θέμα των φωτοβολταϊκών. Στο Τεχνικό Μουσείο του Μονάχου, επισκέφθηκα τις ηλιακές κυψέλες των πρώτων δορυφόρων. Ήταν μικρές, πολύ χοντρές και παράγονταν σε εργαστηριακή κλίμακα. Η τιμή τους ξεκινούσε από 70 δολάρια ΗΠΑ ανά βατ αιχμής. Σήμερα η τιμή τους είναι 0,14 δολάρια ΗΠΑ ανά βατ αιχμής. Η μείωση της τιμής έχει να κάνει με τη βελτίωση της τεχνολογίας παραγωγής. Ένας γενικός τύπος για αυτό είναι ότι η τιμή μιας αναπτυσσόμενης βιομηχανίας μειώνεται κατά 20% για κάθε διπλασιασμό της παγκόσμιας αγοράς. Το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η βιομηχανία πετρελαίου από το 1859 έως το 1893. Πόσο καλά λειτουργεί αυτή η φόρμουλα, στις αρχές της δεκαετίας του '90 τα φωτοβολταϊκά ήταν 7 δολάρια ΗΠΑ ανά βατ αιχμής. Από τότε, η παγκόσμια παραγωγή έχει διπλασιαστεί 13 φορές. 0,8 στη δύναμη του 13 * 7 = 0,38 δολάρια ΗΠΑ. Ουάου, η βιομηχανία φωτοβολταϊκών έχει καταφέρει ακόμη και -26% ανά διπλασιασμό της παγκόσμιας αγοράς. Οι μπαταρίες λιθίου κόστιζαν 1500 δολάρια ανά kWh πριν από 20 χρόνια. Σήμερα είναι στα 66 δολάρια ΗΠΑ ανά kWh. Με τις μπαταρίες νατρίου, θα επιτευχθούν πολύ χαμηλότερες τιμές σε λίγα χρόνια. Η μελέτη αυτή αναφέρει 37,5 kWh για την παραγωγή 1 kWh μπαταριών φωσφορικού σιδήρου λιθίου. Εκτός αν αναφέρεται ρητά, αυτό συνήθως αναφέρεται στη θερμική ενέργεια. Με τις 60 kWh στο Tesla Y SR RWD LFP, αυτό θα ήταν 2.250 kWh. Ας το μοιράσουμε αυτό σε 300.000 χιλιόμετρα, 7,5 Wh ανά χιλιόμετρο, 0,75 kWh ανά 100 χιλιόμετρα. Αρκετά μινιμαλιστικό σε σύγκριση με την προσπάθεια που απαιτείται από ένα διυλιστήριο για την παραγωγή βενζίνης, ντίζελ και άλλων προϊόντων από το αργό πετρέλαιο. Ο ειδικός στην τεχνολογία εγκαταστάσεων Alfa Laval αναφέρει ότι το 6% έως 8% των παγκόσμιων ενεργειακών αναγκών παράγεται στα διυλιστήρια αργού πετρελαίου. Η βενζίνη και το ντίζελ είναι απλώς καυσαέριο μετά από μία χρήση, αλλά η μπαταρία LFP μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί για πολλά περισσότερα χρόνια σε μια σταθερή εφαρμογή μετά από 300.000 χιλιόμετρα. Στη συνέχεια μπορεί να ανακυκλωθεί για να κατασκευαστεί μια ακόμη καλύτερη μπαταρία μετά από δεκαετίες τεχνικής προόδου.
Επιστολή αναγνώστη: Είναι γεγονός ότι το πακέτο των εκπομπών είναι σημαντικά υψηλότερο κατά την κατασκευή ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου, λόγω της υψηλότερης εισροής ενέργειας που απαιτείται για την εξόρυξη των πρώτων υλών για τη μπαταρία. Ή ίσως νομίζετε ότι τα απορριμματοφόρα στα ορυχεία λιθίου στη Νότια Αμερική και σε άλλα ορυχεία είναι ηλεκτρικά οχήματα. Δεν είστε τόσο αφελής; Πριν κατηγορήσετε τον συγγραφέα για αφέλεια με τόσο τολμηρό τρόπο, μια ερώτηση προς τη Google θα βοηθούσε πολύ:
Αλλά εδώ ένας αντι-περιοριστής υιοθέτησε αυτόν τον τρόπο σκέψης επειδή ήταν πολύ παγιδευμένος στο δίκτυο σκέψης του εχθρού.
Πριν από τριάντα χρόνια, τα φωτοβολταϊκά ήταν ακόμη πολύ ακριβά και κερδοφόρα μόνο σε λίγες εξειδικευμένες εφαρμογές. Τότε, τα φωτοβολταϊκά βασίζονταν σε επιδοτήσεις για να επιτύχουν μείωση των τιμών με την αύξηση της παραγωγής. Αυτή η επιδότηση εκκίνησης εξελίχθηκε σε μια νοοτροπία "πρέπει να το κάνουμε αυτό, όποιο κι αν είναι το κόστος". Πάρτε για παράδειγμα την επέκταση του δικτύου. Κανείς δεν πιστεύει ότι μπορείτε να μειώσετε δραστικά το κόστος επέκτασης του δικτύου με τοπικές μπαταρίες. Ω, το κάνω αυτό εδώ και χρόνια; Δυστυχώς, πρέπει να θεωρώ τον εαυτό μου ένα τίποτα. Οι νέοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής πρέπει να σχεδιάζονται προσεκτικά για ταχείες αλλαγές φορτίου. Γιατί είναι απαραίτητο αυτό; Οι μπαταρίες επιτρέπουν την ομαλή λειτουργία. Με τις τιμές των μπαταριών του 2030, δεν υπάρχει τίποτα πιο περιττό από το να σχεδιάζονται θερμικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για ταχείες αλλαγές φορτίου. Το αποτέλεσμα είναι μια αρνητική ενεργειακή μετάβαση με βελτιστοποιημένο κόστος. Συλλογή χρημάτων από τους φορολογούμενους σε ένα βάλτο επιδοτήσεων. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, η διαφορά μεταξύ της ωριαίας τιμής spot market και του τιμολογίου τροφοδότησης EEG επιβάλλεται στον φορολογούμενο. Γιατί θα πρέπει να μας ενδιαφέρει η βελτιστοποίηση του κόστους, εφόσον η αγελάδα μετρητών βγάζει δουκάτα στο τέλος; Ας ρίξουμε μια ματιά σε έναν διαγωνισμό στην Κίνα για 16 GWh αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας: Απόσπασμα: Η Power China λαμβάνει προσφορές για 16 γιγαβατώρες σε διαγωνισμό αποθήκευσης με μέση τιμή 66,3 δολάρια ανά κιλοβατώρα (τέλος του αποσπάσματος) Έτσι είναι οι τιμές, εκτός αν οι πολιτικές και επιχειρηματικές οργανώσεις δημιουργήσουν έναν παράδεισο για τους επιτήδειους! Ο Τραμπ κάνει ακριβώς το σωστό πράγμα εδώ: αποστραγγίζει τους βάλτους των επιδοτήσεων. Οι τιμές στην Κίνα δείχνουν τι μπορεί να πετύχει η οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Για να παραθέσω και πάλι τα λόγια του Staberl: "Ο καπιταλισμός είναι καλός για τον καταναλωτή επειδή τόσοι πολλοί άπληστοι καπιταλιστές θέλουν να κατακτήσουν μερίδιο αγοράς με φθηνότερα και καλύτερα προϊόντα.
Καθαρές μηδενικές εκπομπές σημαίνει μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε επίπεδο που η φύση μπορεί υποτίθεται να απορροφήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τους πλούσιους, αυτό σημαίνει Διατήρηση της φτώχειας, πρόκληση φτώχειας, ώστε να παραμείνουν αρκετά δικαιώματα εκπομπών για τους πλούσιους. Δείτε την αρχιτέκτονα και τη γνώμη της ότι οι Αφρικανοί δεν χρειάζονται δρόμους.
Ο καθαρισμός του πλανήτη στα 350 ppm CO2 σημαίνει περίπου 47.000 TWh ηλεκτρικής ενέργειας για να φιλτραριστεί 1 ppm CO2 από την ατμόσφαιρα και να ανακυκλωθεί σε άνθρακα και οξυγόνο. Ποιος μπορεί να το αντέξει αυτό; Μόνο μια πλούσια ανθρώπινη φυλή, 10 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε ευημερία μπορούν να το κάνουν. Μόνο ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα ενεργειακά βελτιστοποιημένων οικιστικών περιοχών αναμένεται να συνεισφέρουν 150.000 TWh για την ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για την παγκόσμια ευημερία και την αποκατάσταση του πλανήτη.
Το θέμα δεν είναι αν οι μετοχές θα αξίζουν 10 φορές ή 100 φορές περισσότερο σε 20 χρόνια ή αν θα αξίζουν μόνο μερικά σεντς. Πρόκειται για το μέλλον όλων μας. Θα υπάρξει μια μεγάλη αναμέτρηση μεταξύ του οικοφασισμού και των ορυκτών του χθες ή θα είναι δυνατόν να ξεπεραστούν οι βαθιές διαιρέσεις στην κοινωνία και να εμπνευστούν οι υποστηρικτές και των δύο πλευρών για έναν μεγάλο νέο στόχο; Παγκόσμια ευημερία και πλανητικός καθαρισμός αντί για σωτήρια Αποκήρυξη των Περιορισμών και κλιματική καταστροφή ή αιχμή του πετρελαίου και λίγη περισσότερη κλιματική καταστροφή. Και οι δύο πλευρές πρέπει να πειστούν ότι δεν έχουν καμία λύση που να είναι έστω και στο ελάχιστο βιώσιμη. Από τη μία πλευρά, πρέπει να αποδειχθεί ότι οι μηδενικές εκπομπές είναι ένας εντελώς ανεπαρκής στόχος και ότι ο στόχος πρέπει να είναι η αποκατάσταση του πλανήτη στα 350 ppm CO2. Από την άλλη πλευρά πρέπει να αποδειχθεί ότι η ηλιακή ενέργεια επιτρέπει υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από την ορυκτή ενέργεια. Πρόκειται για επιβίωση! Η κοινωνική κατάσταση το 2024 σε σύγκριση με το 2004, προεκτιμώμενη για το 2044, είναι ένας κόσμος τρόμου! Αν πετύχουμε και οι μετοχές σας αξίζουν 100 φορές περισσότερο, αυτό είναι απλώς μια προσθήκη σε όλα τα άλλα επιτεύγματα. Ένας νέος μέτοχος δήλωσε: "Κάνω μια πολύ μέτρια επένδυση", αλλά 4.000 ευρώ επί 1.000 ευρώ είναι επίσης 4 εκατομμύρια ευρώ για όλες τις επενδύσεις μέχρι το άνοιγμα του οικισμού στο Unken ως σημείο εκκίνησης για παγκόσμια επέκταση. Υπάρχει ένα πρόγραμμα ανταμοιβής για τη σύσταση της μετοχής σε άλλους. Δύο από τους νέους μετόχους έγιναν μέτοχοι ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος επιβράβευσης. Ακολουθούν οι λεπτομέρειες.
Οι μελέτες μου σχετικά με τους οικισμούς ταχείας φόρτισης εκτός δικτύου έχουν ήδη οδηγήσει σε αρχική επαφή και σε τηλεδιάσκεψη με τον διευθύνοντα σύμβουλο μιας μεγάλης αφρικανικής εταιρείας. Οι σημαντικότερες δηλώσεις: "Λείπουν περίπου 2 εκατομμύρια σπίτια" και "Τα ηλιακά εργοστάσια τσιμέντου είναι μια συναρπαστική νέα ιδέα". Έχουν διεξαχθεί αρχικές διαπραγματεύσεις με δύο πλατφόρμες χρηματοδότησης. Υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες για ένα γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλμα της τιμής της μετοχής. Με τη σημερινή τιμή της μετοχής, 2 εκατ. ευρώ θα ήταν 10.000 πακέτα προς 200 ευρώ και 300.000 μετοχές για τον αγοραστή. Ωστόσο, εάν αυτά τα 2 εκατ. ευρώ αξίζουν μόνο το 20% της AG, αυτό θα είχε λογικά ως αποτέλεσμα ένα πολύ σημαντικό άλμα στην τιμή της μετοχής. |
